Гадаадад суралцсаныхаа анхны жил зуны амралтаараа хөдөө гэртээ ирлээ. Днеприйн хөвөөнд арваад сар болохдоо ногоон модонд нүд цадаж, улаан шөлөнд ходоод дассан говийн хүүд гандуухан зуны шаргал толгод бүлээсгэсэн халуун салхи урьд үзээгүй юм шиг сонин, айл саахалтынхан цуглаж ирээд миний цагаан болсныг гайхан:
-Пээ чи минь өвс идэж, ус ууж яваад ирээ юу даа хэмээн мар мар хөхрөлдөнө. Нар салхинд чанагдан борлоод ширүүн галын боорцог шиг болсон хүмүүсийн дунд чийгтэй газар байшин саванд бүгж байгаад ирсэн миний царай их л содон, дэвсгэр дор ургасан ногоо шиг өлөн цагаан юм байсан байх даа.